Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΧΜΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Κυβερνητικά μυθεύματα και η αλήθεια γύρω από τις συντάξεις


    Ένα από τα πλέον επίδικα θέματα που βρίσκεται στο προσκήνιο, είναι το θέμα των συντάξεων. Είναι γνωστό ότι ο λεγόμενος νόμος Κατρούγκαλου προβλέπει το πετσόκομμα των συντάξεων που έχουν δοθεί πριν την εφαρμογή του νόμου. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο νόμος αυτός είναι ένα μόνο μέρος απ’ τα δυσβάσταχτα μέτρα που περιέχονται στη συμφωνία κυβέρνησης –τρόικας, πριν τη λήξη του τρίτου μνημονίου και που αφορά τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον μέχρι το 2040.
Γίνεται λοιπόν μεγάλη συζήτηση για το αν θα εφαρμοστεί ο νόμος αυτός, δηλαδή αν θα γίνει περικοπή ή όχι στις συντάξεις. Το κυβερνητικό επιτελείο με όλους τους προπαγανδιστικούς του μηχανισμούς επιχειρεί να εμφανιστεί με ένα φιλολαϊκό πρόσωπο και ότι δήθεν αγωνίζεται για να μην προχωρήσει στην περικοπή των συντάξεων. Απ’ την άλλη μεριά η αντιπολίτευση και πρώτα απ’ όλα η ΝΔ βρίσκεται σε δύσκολη θέση αφού αντιλαμβάνεται ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ενισχύσει πιθανόν τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ίδια είναι αρκετά εκτεθειμένη αφού δηλώσεις κεντρικών της στελεχών είχαν εκφράσει στην πραγματικότητα την αντίθεσή τους σε μια τέτοια εξέλιξη

      Πρέπει πρώτα απ' όλα να τονίσουμε ότι το πρόβλημα των περικοπών των συντάξεων είναι διπλό. Απ' τη μια μεριά αφορά τις συντάξεις μετά το νόμο Κατρούγκαλου, δηλαδή μετά το Μάρτη του 2016, που περικόπτονται κατά περίπου 30% σε σχέση με τις προηγούμενες συντάξεις. απ' την άλλη αφορά τη περικοπή της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς των παλιότερων συνταξιούχων. Δυστυχώς η κυβέρνηση έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να μετατοπίσει τη συζήτηση για τη προσωπική μόνο διαφορά των παλιών συνταξιούχων, αφήνοντας στο απυρόβλητο το τερατούργημα του νόμου Κατρούγκαλου που σφαγιάζει απ' το 2016 και μετά όλους τους νέους συνταξιούχους! 
     Όμως αυτό που θέλουμε εδώ να εξηγήσουμε αφορά την πραγματικότητα γύρω απ’ την εξέλιξη του συνταξιοδοτικού – ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα. Τα μέτρα που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση και που απαιτούσαν οι λεγόμενοι θεσμοί, διακρίνονται σε δύο κατηγορίες. Η μία αφορά τα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα και αφορούν τις περικοπές για την εκπλήρωση των δανειακών της υποχρεώσεων και η άλλη αφορά τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, δηλαδή μέτρα στρατηγικού χαρακτήρα, που αφορούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που απαιτεί τόσο ο ξένος παράγοντας, όσο και η ντόπια μεγαλοαστική τάξη (είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του ΣΕΒ για το θέμα των συντάξεων, του βασικού μισθού και των συλλογικών συμβάσεων).
    Πρέπει να τονίσουμε ότι οι περικοπές στις συντάξεις είναι μία στρατηγικού τύπου επιλογή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει και άμεσο οικονομικό αποτέλεσμα. Το συνταξιοδοτικό σύστημα στη χώρα μας οδηγήθηκε μέσα από τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων, να έχει σαν κύρια βάση το χαρακτήρα της «αλληλεγγύης γενεών», δηλαδή από τις εισφορές όσων εργάζονται να πληρώνεται η σύνταξη αυτών που αποχωρούν απ’ την εργασία. Η σύνταξη σήμερα μετά τους αντιασφαλιστικούς μνημονιακούς νόμους και ειδικά μετά το νόμο Κατρούγκαλου διαμορφώνεται από δύο τμήματα. Από το τμήμα μιας πενιχρότατης «εθνικής σύνταξης»-πείνας και από το τμήμα της αναταποδοτικής σύνταξης, ο υπολογισμός της οποίας εξαρτάται άμεσα από τις αποδοχές του εργαζόμενου στη διάρκεια της εργασιακής ζωής του επί των οποίων θα καταβάλει εισφορές από τα χρόνια ασφάλισης κλπ.
     Η σημερινή διαμόρφωση των μισθών των εργαζομένων είναι δεινή. Οι πρωτοφανείς περικοπές έχουν φέρει το μισθό σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα. Αυτό φυσικά έχει σαν αποτέλεσμα και τη μεγάλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Ταυτόχρονα η πρωτοφανής ανεργία και η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία προκαλούν την απόλυτη απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Όλα αυτά οδηγούν τόσο σε μια διαρκή μείωση των σημερινών συντάξεων αλλά και προεξοφλούν ακόμα πιο άθλιες μελλοντικές συντάξεις. Έτσι η περικοπή των συντάξεων δεν είναι ένα πρόσκαιρο μέτρο αλλά μια στρατηγική επιλογή του συστήματος.
     Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ακόμα και αν την επόμενη περίοδο οι δανειστές επιχειρήσουν να ενισχύσουν την κυβέρνηση αναστέλλοντας για ορισμένο χρόνο την εφαρμογή των περικοπών, είναι βέβαιο ότι είτε αυτή η κυβέρνηση είτε αυτή που θα προκύψει απ’ τις επόμενες εκλογές θα προσπαθήσει να εφαρμόσει τις αποφάσεις αυτές.
    Η αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής απ’ τη μεριά του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι ιδιαίτερα σύνθετη. Η περικοπή των συντάξεων και των κοινωνικών ασφαλιστικών παροχών δεν αφορά μόνο τους συνταξιούχους. Αφορά την ίδια στιγμή τους εργαζόμενους και τους ανέργους και μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί απ’ το συνδικαλιστικό κίνημα. Μόνο ένα ενιαίο μέτωπο εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων μπορεί να βάλει φρένο στις περικοπές, ανοίγοντας ταυτόχρονα την προοπτική της ανάσχεσης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένα αφιέρωμα για τα 140 χρόνια απ' τη γέννηση του Κώστα Βάρναλη.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές στην Ηλιούπολη

Με αφορμή τις εσωκομματικές εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ