Εκπαιδευτικός Όμιλος Συνταξιούχων: Αναφορικά με τη στάση του ΔΣ της ΠΕΣΕΚ.
Μία οφειλόμενη κριτική στο ΔΣ της ΠΕΣΕΚ.
Κάθε φορά που υπάρχει μια γενική κινητοποίηση το ΔΣ της ΠΕΣΚ βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα. Που θα καλέσει τα μέλη του να βρεθούν στις κινητοποιήσεις; Στο ερώτημα αυτό επειδή δεν υπάρχει μία σαφής κατεύθυνση, κάθε φορά καταφεύγει σε Σολομώντειες λύσεις που αρκετές φορές αφήνει εκτεθειμένο το ΔΣ. Για παράδειγμα καλέσματα με ραντεβού στη γωνία της Όθωνος στη Πλατεία Συντάγματος είναι τουλάχιστον αμήχανα για κινητοποιήσεις που ξεκινάγανε απ’ τα Προπύλαια, ή τη Πλατεία Κλαυθμώνος.
Αντίστοιχη είναι και η εικόνα που εμφανίζεται με την άλλη Σολομώντεια λύση του στησίματος του πανό του σωματείου σε κάποιο σημείο της οδού Κοραή, ανάμεσα σε διαφορετικές συγκεντρώσεις. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται ότι το ΔΣ είναι δίψυχο , ή ίσως και τρίψυχο, μεταφέροντας την αμηχανία και στα μέλη του σωματείου.
Τελευταίο ατόπημα του ΔΣ, ήταν η απόφαση του να καλέσει στην απεργιακή συγκέντρωση της 20ης Νοέμβρη τα μέλη του δίπλα απ’ τη διασπαστική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Δεν παρακολουθήσαμε με πιο τρόπο κινήθηκε στην πορεία, δηλαδή αν ακολούθησε το ΠΑΜΕ, ή έμεινε σε ενδιάμεση απόσταση περιμένοντας και την άλλη συγκέντρωση που οργανώθηκε στα Χαυτεία.
Εκείνο που δεν έκανε το ΔΣ της ΠΕΣΕΚ ήταν να δείξει συνέπεια έργων και λόγων, δηλαδή να συμπαρατάσσεται με τα εκπαιδευτικά σωματεία, από τα όποια άλλωστε προερχόμαστε, αλλά και θέλουμε να συμπορευθούμε μαζί τους. Γιατί διαφορετικά τι νόημα έχει να υπάρχει η ΠΕΣΕΚ αν δεν συγχρωτίζεται με αυτούς απ’ τους οποίους προέρχεται; Τι νόημα άλλωστε έχει η θέση της ΠΕΣΕΚ να παρεμβαίνει στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ αν δεν θέλουμε να είμαστε μαζί τους;
Έχουμε ακούσει διάφορες αστήρικτες δικαιολογίες για ξεπουλημένες ηγεσίες κλπ, κλπ, αλλά όλοι αυτοί ξεχνάνε ότι δεν μας εμπόδισαν να πάρουμε τις ευθύνες στα χέρια μας και να πάμε το κίνημα μπροστά με μεγάλους αγώνες. Άλλωστε θα πρέπει να είμαστε και λίγο ειλικρινείς μεταξύ μας. Όλοι καταγγέλλουμε τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος για την ανυπόληπτη και ξεπουλημένη πολιτική τους, όμως ΟΛΟΙ μη εξαιρουμένου και του ίδιου του ΠΑΜΕ, που διαθέτει και ένα ισχυρό δυναμικό, περιμένουν να κηρύξουν κάποια απεργία οι ξεπουλημένες ηγεσίες για να κινητοποιηθούν, αποδεικνύοντας στη πράξη ότι οι λεονταρισμοί για τα δήθεν ταξικά η κόκκινα συνδικάτα είναι άδειο πουκάμισο αφού δεν μπορούν να συγκροτήσουν ούτε μια κλαδική κινητοποίηση.
Σε ότι μας αφορά θέλουμε να καταθέσουμε με καθαρότητα τη δική μας άποψη. Εμείς καλούμε τους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς και συνταξιούχους να βρίσκονται δίπλα απ’ τις σημαίες των σωματείων τους, να γίνονται όσο το δυνατόν πιο πολύ ενεργά μέλη και να ανατρέπουν όταν χρειάζεται πολιτικές συμβιβαστικές των ηγεσιών τους και όχι να διασκορπίζονται δεξιά και αριστερά ψάχνοντας υποτίθεται τη καθαρότητα της γραμμής.
